News

Opinion article in Volkskrant: Stop vervolging activisten in Israel

February 1, 2016

Opinion article about political prosecution in Israel, by Galit Saporta, the director of gate48, in the Volkskrant here.

De toenemende internationale kritiek op de Israëlische bezetting van Palestijns gebied, met name op de dagelijkse schending van mensenrechten, blijft niet onopgemerkt. De Israëlische autoriteiten kunnen deze kritiek dan ook niet langer negeren, alleen geloven zij dat er niets mis is met de bezetting en geven de schuld aan de mensenrechtenorganisaties die de bezetting aan de kaak stellen. Anno 2016 kent Israël een tot nu toe ongekende politieke vervolging van mensenrechtenactivisten. Het gaat hierbij om een gezamenlijke campagne van regering, parlement, justitie, politie en rechtse belangenorganisaties die erop gericht is iedereen die zich tegen de bezetting uitlaat de mond te snoeren en elke kritische activiteit in de kiem te smoren. Dit gebeurt langs twee wegen: enerzijds worden mensenrechtenactivisten in de publieke opinie gedelegitimeerd en als verraders afgeschilderd, anderzijds werkt men aan nieuwe wetgeving die mensenrechtenorganisaties zal beletten gelddonaties uit het buitenland te krijgen.

Op internet is een propagandafilmpje te zien van het inwonerscomité van de nederzettingen in Samaria. De film, die de financiering van mensenrechtenorganisaties door Europese instanties hekelt, eindigt met een beeld van een man aan de galg met daarbij de woorden: ‘In jullie ogen zijn de Europeanen van nu misschien anders (dan die van vroeger), maar in hun ogen zijn jullie nog altijd dezelfde (Joden).’ In een andere propagandafilm worden linkse activisten feitelijk vogelvrij verklaard . Deze film opent met de woorden: ‘Nog voordat de volgende terrorist je neersteekt, weet hij al dat Ishai Menuhin (mensenrechtenactivist), infiltrant van Nederland, hem wel zal beschermen tegen de (Israëlische) veiligheidsdienst.’

Deze films, die zeer populair zijn in Israël, ondersteunen de verschillende wetsvoorstellen tegen mensenrechtenorganisaties in het algemeen en individuele mensenrechtenactivisten in het bijzonder. Een van deze wetsvoorstellen komt van minister van Justitie Ayelet Shaked, van de nationaal-religieuze partij Habayit Hayehudi. Shaked wil belangenorganisaties verplichten om financiering door buitenlandse regeringen aan te geven. Ook wil ze activisten die voor hun werk in het parlement aanwezig zijn een badge laten dragen waarop aangegeven wordt dat zij een buitenlandse instantie vertegenwoordigen. Het wetsvoorstel is zodanig geformuleerd, dat het uitsluitend voor linkse burgerorganisaties geldt.

Breaking the Silence, een organisatie die getuigenissen van Israëlische militairen over hun ervaringen in de bezette gebieden registreert, wordt de laatste tijd door Israëlische politici van bijna alle politieke pluimage gebruikt als zondebok in de hoop de publieke opinie voor zich te winnen. De kritiek tegen deze organisatie, die in 2010 genomineerd was voor de Europese Sacharovprijs voor de vrijheid van denken, betreft tegenwoordig niet enkel de juistheid van de getuigenissen, maar ook het feit dat deze ook in het Engels worden gepubliceerd, waardoor ze in het buitenland – dus ook in Nederland – de aandacht trekken.

De afgelopen twee weken is de politieke vervolging van mensenrechtenactivisten in Israël verder geëscaleerd en ze vindt nu plaats onder bescherming van de wet. Zo zijn twee leden van Ta’ayush, een linkse Israëlisch-Palestijnse organisatie die zich voornamelijk inzet voor Palestijnen in Zuid Hebron, gearresteerd. Een Palestijnse onderzoeker van B’Tselem, het Israëlisch informatiecentrum voor mensenrechten in de bezette gebieden dat in 2009 de Geuzenpenning heeft ontvangen en in 2015 genomineerd was voor de Mensenrechtentulp, is eveneens aangehouden. In al de gevallen is een geheel verbod op publicatie uitgevaardigd en mochten de arrestanten een week geen advocaat spreken. Het verbod op publicatie en rechtsbijstand doet vermoeden dat er geen directe aanleiding was tot de aanhoudingen en dat ze uitsluitend bedoeld zijn om af te schrikken en monden te snoeren. Dergelijke maatregelen horen bij duistere regimes, niet bij een staat die zichzelf als democratisch beschouwt. Ondertussen zijn al de verdachten voorlopig vrijgelaten door de rechter omdat er ‘geen bewijs van misdaad is’.

Het recente besluit van de Europese Unie om duidelijk onderscheid te maken tussen Israël en de gebieden die het in 1967 zijn heeft bezet, is onder andere het gevolg van het werk van de Israëlische mensenrechtenactivisten. Zij zijn al jaren bezig in Israël en daarbuiten bekendheid te geven aan wat er in de bezette gebieden onder Israëlisch militair bestuur plaatsvindt. Nederland, als land dat het beschermen van mensenrechtenactivisten hoog in het vaandel heeft, dat hen zelfs jaarlijks prijzen toekent en mensenrechtenorganisaties financieel steunt, dient zich luid en duidelijk uit te spreken tegen de vervolging. Als vriend van Israël dient Nederland alle beschikbare diplomatieke middelen in te zetten tegen deze kwalijke ontwikkelingen, die Israël verder doen afglijden op het hellende vlak dat tot het einde van de democratie zal leiden.